استلار یک شبکه پرداخت مبتنی بر دفتر کل توزیع‌شده است که برای ارسال و دریافت انواع توکن‌ها استفاده می‌شود. درواقع استلار محیطی برای ارسال و دریافت توکن میان دو نفر فراهم کرده است که بتوانند مانند ایمیل، توکن‌های خود را ارسال و دریافت نمایند. استلار نیز مانند اینترنت، یک شبکه از سرورهای غیرمتمرکز در جاهای مختلف دنیا است و همان‌گونه که اینترنت از سرورها و وب‌سایت‌های مختلف تشکیل‌شده است، شبکه استلار نیز از سرورهای تأییدکننده زیادی تشکیل‌شده که میزبان نام دارند که هر چه تعداد میزبان‌ها بیشتر شود، شبکه‌ی استلار قدرتمندتر می‌شود. برخی از این میزبان‌ها در شبکه استلار در اختیار نهادها یا سازمان‌هایی مانند بانک‌ها و مؤسسات مالی است که مانند پل ارتباطی بین سیستم بانکی و فضای داخلی شبکه استلار ارتباط برقرار می‌کنند. در دفتر کل توزیع‌شده استلار، اطلاعات تراکنش‌های افراد یا سازمان‌ها ثبت می‌شود. در این دفتر کل که یک کپی از آن در هرکدام از میزبان‌ها وجود دارد، تمام تراکنش‌ها، حساب‌ها، موجودی‌ها و پیشنهادهای خریدوفروش ثبت می‌شوند. بدین‌صورت، زیرساخت شبکه استلار این امکان را فراهم ساخته که انتقال دارایی‌های دیجیتال به ساده‌ترین حالت و با کمترین هزینه و زمان در سطح بین‌المللی انجام شود.

استلار نخستین بار در سال ۲۰۱۱ توسط جد مک کالب که از هم‌بنیان‌گذار شبکه ریپل نیز هست معرفی شد. جِد به دلیل اختلافاتی که با دیگر توسعه‌دهندگان ریپل داشت، تیم توسعه این رمزارز را رها کرد و با الهام گرفتن از ایده اولیه آن، شبکه‌ی استلار را در سال ۲۰۱۴ راه‌اندازی کرد. به همین دلیل استلار را می‌توان با اغماض یک کپی از ریپل دانست که باهدف تسهیل انتقال پول بین افراد شکل‌گرفته و به‌صورت پل ارتباطی بین مؤسسات، بانک‌ها و مردم عمل می‌کند.

از خصوصیات استلار می‌توان به توسعه متن‌باز و شبکه غیرمتمرکز اشاره کرد. متن‌باز بودن به این معنا است که همه به کد آن دسترسی دارند تا صحت عملکرد آن را ببینند. خاصیت مهم دیگر استلار، غیرمتمرکز بودن آن است. سامانه‌های مالی متمرکز دارای مشکلات متعددی هستند که برای کاستن این مشکلات و حفظ امنیت، مقداری از شفافیت خود را ازدست‌داده‌اند که باعث شده نظارت عمومی بر روی آن‌ها کاهش یابد. به همین دلیل امکان فساد در آن‌ها بالا می‌رود و این احتمال وجود دارد که به دلیل نفوذ یا تبانی، بخشی از این اطلاعات حساب‌ها تغییر کند. حتی بانک‌ها علیرغم تمام سختگیری‌ها و رعایت الزامات امنیتی، با این مشکلات سروکار دارند؛ اما این مشکلات در سامانه‌های غیرمتمرکز به دلیل شفافیتی که ایجاد می‌شود، وجود ندارد.